To historia o zaczynaniu od nowa, zawiązywaniu przyjaźni, poszukiwaniach „domu” mimo bagażu doświadczeń z przeszłego życia, które już nie wróci.
Гэта гісторыя пра пачатак з нуля, завязванне сяброўства, пошукі «дома», нягледзячы на цяжар вопыту мінулага жыцця, якое ўжо не вернецца.
Nie jest to sztuka o bólu i skarga na los emigranta, ale raczej okazja do spojrzenia na trudne okoliczności jako na możliwość rozpoczęcia od nowa i znalezienia dobrych sojuszników i przyjaciół w tej trudnej podróży. Choć spektakl porusza trudny temat jak przymusowa emigracja to ogląda się go z zapartym tchem, są chwile dramatyczne, ale też sceny zabawne, wzbudzające uśmiech widowni. To życie zatrzymane w filmowym kadrze, prawdziwe i wzruszające.
Гэта не п’еса пра боль і скаргі на лёс эмігранта, а хутчэй магчымасць зірнуць на складаныя абставіны як на шанец пачаць наноў і знайсці добрых саюзнікаў і сяброў у гэтай нялёгкай дарозе. Хоць спектакль закранае цяжкую тэму вымушанай эміграцыі, ён глядзіцца з захапленнем. Тут ёсць як драматычныя моманты, так і сцэны, што выклікаюць усмешку гледачоў. Гэта жыццё, спыненае ў кінематаграфічным кадры, сапраўднае і кранальнае.