Strzyża
O dzielnicy
Dane liczbowe
Powierzchnia: 1,11 km2
Liczba ludności: 5299 osób
Gęstość zaludnienia: 4774 os/km2
Historia dzielnicy
Należące do mieszkańców wsi pola uprawne zlokalizowane były w kierunku północnym do obecnej ul. Polanki. Założona przez cystersów z klasztoru w Oliwie wzmiankowana od 1342. W 1555 roku opat oliwski Lambert Schlieff zapisał na wieczne czasy Lazaretowi przy Bramie Oliwskiej drewno opałowe z lasów leżących między Strzyżą a siedzibą klasztoru oraz rocznie 5 fur siana, które mieszkańcy wsi mieli dostarczać własnymi wozami. W roku 1570 Strzyża należała do parafii kościoła św. Jakuba w Oliwie, obejmowała około 638 ha, 3 ogrody i karczmę. Wieś rozwijała się, wykorzystując pracujące nad potokiem zakłady przemysłowe, oddawane przez cystersów w dzierżawę i tworzące zespoły przemysłowo - rezydencjonalne zwane dworami, numerowanymi w dół potoku Strzyża. W 1552 istniała tu tzw. fabryka strzyska (Fabrica Striessensis), zapewne kuźnica miedzi.
Wieś niszczona w czasie wojen w latach 1577, 1656 i 1734. W 1770 roku było w niej 9 dworów. Po zniszczeniach w czasie wojen napoleońskich, 17 marca 1814 Strzyżę Dolną włączono w granice administracyjne miasta Gdańska jako część dzielnicy Wrzeszcz. W latach 1891-1893 między obecnymi ulicami Kościuszki a Miedzianą powstały magazyny zaopatrzeniowe dla koszar we Wrzeszczu, w 1897-1906 powstała tu jedna z kolonii domów robotniczych Fundacji Abegga. Sąsiedztwo z rozwijającym się Gdańskiem spowodowało, że w Strzyży Górnej przybywało mieszkańców pracujących w gdańskich zakładach (w 1902 - aż 2565 osób). Władze Gdańska uważały, że mieszkańcy korzystają z miejskich usług i pożytków bez zasilania kasy miasta podatkami, w 1898 doprowadziły do włączenia w granice miasta (dzielnicy Wrzeszcz) części Strzyży Górnej, a 1 kwietnia 1902 - pozostałej części. Z tą chwilą zanikła samodzielność Strzyży, na jej byłe tereny rozciągnięto nazwę dzielnicy Wrzeszcz. Po rozparcelowaniu gruntów w początku XX wieku, wytyczono ulice przy obiektach koszarowych, nadając im związane z huzarami nazwy.
Ponownie administracyjnie wyodrębniono Strzyżę w 1992 roku, w okrojonych granicach, innych niż Strzyża historyczna (zwłaszcza w części południowej, przez odsunięcie od dającego jej nazwę potoku Strzyża).
źródło: www.gdansk.pl
Powierzchnia: 1,11 km2
Liczba ludności: 5299 osób
Gęstość zaludnienia: 4774 os/km2
Historia dzielnicy
Należące do mieszkańców wsi pola uprawne zlokalizowane były w kierunku północnym do obecnej ul. Polanki. Założona przez cystersów z klasztoru w Oliwie wzmiankowana od 1342. W 1555 roku opat oliwski Lambert Schlieff zapisał na wieczne czasy Lazaretowi przy Bramie Oliwskiej drewno opałowe z lasów leżących między Strzyżą a siedzibą klasztoru oraz rocznie 5 fur siana, które mieszkańcy wsi mieli dostarczać własnymi wozami. W roku 1570 Strzyża należała do parafii kościoła św. Jakuba w Oliwie, obejmowała około 638 ha, 3 ogrody i karczmę. Wieś rozwijała się, wykorzystując pracujące nad potokiem zakłady przemysłowe, oddawane przez cystersów w dzierżawę i tworzące zespoły przemysłowo - rezydencjonalne zwane dworami, numerowanymi w dół potoku Strzyża. W 1552 istniała tu tzw. fabryka strzyska (Fabrica Striessensis), zapewne kuźnica miedzi.
Wieś niszczona w czasie wojen w latach 1577, 1656 i 1734. W 1770 roku było w niej 9 dworów. Po zniszczeniach w czasie wojen napoleońskich, 17 marca 1814 Strzyżę Dolną włączono w granice administracyjne miasta Gdańska jako część dzielnicy Wrzeszcz. W latach 1891-1893 między obecnymi ulicami Kościuszki a Miedzianą powstały magazyny zaopatrzeniowe dla koszar we Wrzeszczu, w 1897-1906 powstała tu jedna z kolonii domów robotniczych Fundacji Abegga. Sąsiedztwo z rozwijającym się Gdańskiem spowodowało, że w Strzyży Górnej przybywało mieszkańców pracujących w gdańskich zakładach (w 1902 - aż 2565 osób). Władze Gdańska uważały, że mieszkańcy korzystają z miejskich usług i pożytków bez zasilania kasy miasta podatkami, w 1898 doprowadziły do włączenia w granice miasta (dzielnicy Wrzeszcz) części Strzyży Górnej, a 1 kwietnia 1902 - pozostałej części. Z tą chwilą zanikła samodzielność Strzyży, na jej byłe tereny rozciągnięto nazwę dzielnicy Wrzeszcz. Po rozparcelowaniu gruntów w początku XX wieku, wytyczono ulice przy obiektach koszarowych, nadając im związane z huzarami nazwy.
Ponownie administracyjnie wyodrębniono Strzyżę w 1992 roku, w okrojonych granicach, innych niż Strzyża historyczna (zwłaszcza w części południowej, przez odsunięcie od dającego jej nazwę potoku Strzyża).
źródło: www.gdansk.pl
Rada dzielnicy
Siedziba:
ul. Ks. Sychty 12, 80-276 Gdańsk
Telefon/fax:
(58) 520-27-92
E-mail:
zarzad@strzyza.pl
Portal:
www.strzyza.pl
Facebook:
Rada i Zarząd Dzielnicy Strzyża