Jak zjesz za dużo brudnej ziemi to rozboli cię brzuch.

Niedobrze mi – myśli dziewczyna, idąc przez las. Towarzyszą jej cienie zmarłych. Włóczy jedną nogą za drugą. W dzieciństwie słabo rosła, ciągle chorowała. Prawą ręką wspiera się na drewnianym kiju, stabilizując koślawą sylwetkę. Mija przydrożną kapliczkę udekorowaną kolorowymi wstążkami. W jej bose stopy wbijają się rozrzucone koraliki różańcowe. Skinieniem głowy wita się z Maryjką posadowioną na niebieskim cokole. Ledwie się widzą zza wysokich traw. Po dłuższej chwili dociera do rozległych ruin starego cmentarza, do pozostałości po tak zwanych solidnych fundamentach, dziedzictwie wyrytym w kamieniu. Teraz już się tak nie robi, natomiast kiedyś grzebano ludzi w miejscu specjalnie do tego przeznaczonym. Wszyscy zmarli mieli trzymać się razem, ale w końcu okazało się, że jest ich już za dużo.

Lektury towarzyszące:

Ursula K. Le Guin, Słowo las znaczy świat

Katie Lowe, Furie

Ottessa Moshfegh, Lapvona

Richard Powers, Listowieść

Dolores Reyes, Ziemiożerczyni

Oddział: GGM1, ul. Piwna 27/29
Data: 20.09-03.11.2024
Wernisaż: 20.09.2024, godz. 18.00
Artystka: Maria Plucińska
Kuratorka: Andżelika Kliś
Identyfikacja wizualna: Kaja Gliwa
Wstęp wolny!